Imam Ahmad Ibn Hanbal (rahmatullaah alayhi) reisde eens naar een land, hij ging naar een Masjid en maakte zich klaar om daar te slapen. De bewaker van de Masjid herkende hem niet en weerhield hem hiervan. Imam Ahmad zei: "Dan zal ik slapen en mijn voeten bij de muur van de Masjid plaatsen."
Hierop stond de bewaker op en sleepte de Imam weg van die plek!
Een (brood) bakker zag hem in deze staat, dus nodigde hij hem uit om in zijn huis te slapen. Toen Ahmed Ibn Hanbal het huis binnenging, merkte hij op dat de man het deeg zou kneden terwijl hij Istighfaar deed.
Dus Imam Ahmad vroeg:
وهل وجدت لإستغفارك ثمره
"Heb je de vruchten van Istighfaar al ervaren?"
De bakker antwoorde:
نعم ، والله ما دعوت دعوة إلا أُجيبت ، إلا دعوة واحدة
"Ja, bij Allaah, ik heb geen smeekbede verricht behalve dat het werd verhoord, afgezien van één smeekbede ..."
Imam Ahmad vroeg: "En wat is het?" De broodbakker zei: "Dat ik Ahmad bin Hanbal ontmoet".
De Imam zei toen:
أنا أحمد بن حنبل ، والله إني جُررت إليك جراً
"Ik ben Ahmad bin Hanbal! Wallahi, ik ben (letterlijk) naar jou toe gesleept!"
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten